Kweeperen

Oogst van de herfst. Wat fijn om te zien er dit jaar mensen zijn geweest die de kweeperen in het park uit de bomen en van de grond hebben geplukt. De meeste op plukhoogte waren al verdwenen, er lagen er twee op de grond. Vorig jaar bleven veel kweeperen liggen.
We hadden een bijzondere ontmoeting met een oudere dame die me een handje hielp door haar paraplu achter de hoge takken te haken en ze naar beneden te halen zodat ik nog wat meer kon plukken. Terwijl we zo bezig waren kwamen familieherinneringen bij haar boven. Oogsten in het openbaar is gewoonlijk meer dan oogsten van fruit alleen.
Er hangt nog genoeg. Ik kan je wel aanraden een paraplu (met haak) mee te nemen. En een grote mand.

Kweeperen verwerken

Om te zorgen dat al die typische heerlijke kweepeer-aroma’s plus de pectines goed meekomen in de moes kook ik ze met schil en klokhuis. Dat betekent minder schil- en snijwerk vooraf, maar extra werk later om de zachtgekookte vruchten door een zeef te halen en de harde zaden en schillen eruit te krijgen.

De moes die overblijft doe ik in gesteriliseerde potten. Omdat de moes met het zeven afkoelt, kook ik de gevulde potten nog 15 minuten au-bain-marie met deksel los op de pot en deksel op de pan.

Daarna verpak ik alle potten met aangedraaide deksel in een theedoek en een wollen deken om te zorgen dat ze zo langzaam mogelijk afkoelen. Hierdoor krijgen bacteriën en schimmels weinig kans nog in leven te blijven, en blijft de moes lang houdbaar. Mocht er toch nog een deksel de pot niet goed afsluiten, dan zie ik dat direct doordat hij niet ingedeukt is. Die gaat in de koelkast en breken we als eerste aan.
Afgelopen weekend maakten we met vrienden ook heel veel appelmoes, je kunt het rozige van de kweeperen goed onderscheiden. Dit wordt na enkele dagen vaak nog iets dieper roze.